نیاز به نوسازی در همه ابعاد کشور داریم، حتی اگر نحوه اداره و حکمرانی عوض شود.
لازمه ی توسعه ی شتابان برای تحقق چشم انداز فدرالیسم اقتصادی و دولت ائتلافی است.
ما نمی توانیم کل نظام و جامعه را 8 سال تمام پشت یک نفر و یک جریان متوقف کنیم.
مدیریت کشور را باید به جوانان سپرد، گمشده ما همین جوانان هستند.
باید اقتصاد را به دست مردم سپرد تا در میدان اقتصادی نقش آفرینی نمایند.
فشارهای اقتصادی و معیشتی که امروز بر مردم وارد می شود در شان نظام جمهوری اسلامی نیست.
توجه به زیر ساخت ها و ایجاد سد و راه کافی نیست، باید برای اقتصاد خانواده ها فکری شود.
مشکل اساسی در کشور در شرایط کنونی اقتصادی از جمله (گرانی و بیکاری) است.
شهدای ما جانشان را فدا کردند که فقر و فساد و بیکاری را ریشه کن کنند.
دو دهه است که استانهای زاگرس نشین از یک بیکاری فوق العاده بالا رنج می برند، این وضعیت در شان مردم این مناطق با این همه فداکاری نیست.
دلیل اصلی بیکاری و اعتیاد این است که متاسفانه به سیاست بیشتر از جامعه توجه شده است.
من نمی گویم دیپلماسی ماجراجویانه ولی بعضی از اقداماتی که شد مثل طرح هولوکاست در حقیقت تندروی بود.
ما در مملکتی زندگی میکنیم که هم باید رقابت کنیم هم باید همکاری کنیم. سیاست خارجی باید واقع بینانه باشد.
باید از نخبگان و کارشناسان برای غلبه به تحریم ها استفاده کنیم تا بتوانیم به راه خود با قدرت ادامه بدهیم.
ظرفیت بکارگیری نخبگان در اداره کشور باید گسترش یابد.
ما اکنون در یک رویارویی سوم قرار داریم و جوانان می توانند ملت را از این گردنه عبور دهند.
دولت آینده دیپلماسی قوی می خواهد. دولت آینده باید بتواند سومین رویارویی دشمنان با ایران را با عقلانیت پشت سر بگذارد.
همه کاندیدای احتمالی ارزشی باید در دولت آینده مشارکت داشته باشند تا یک دولت قوی، کارآمد و ارزشی برای پایان دادن به مشکلات جاری کشور بوجود آید.
صفحه قبل 1 صفحه بعد
